Ons verhaal
Benieuwd naar Finn zijn verhaal?
Lees het hieronder
Mijn naam is Finn Eekkerk en ik neem je graag mee in mijn verhaal.
Net als vele anderen begon mijn avontuur bij de plaatselijke voetbalclub. Toen ik zo’n 6 jaar oud was had ik daar mijn allereerste training. Het grappige was wel dat ik tijdens deze training met crocs aan het voetballen was. Waarom? Mijn voeten waren te klein voor normale voetbalschoenen, dus dan maar de crocs aan.
Na die eerste training was ik gelijk helemaal verkocht en ging ik steeds vaker voetballen, en dit keer wel op normale voetbalschoenen.
Maar hoe ben ik in contact gekomen met het freestyle voetbal?
Ik was dus gelijk verkocht door het voetbal, maar wat ik binnen het voetbal het liefst deed was mijn techniek verbeteren. In het begin waren dit voornamelijk trucs die ik op het veld kon uitvoeren, maar na een tijdje ging ik ook proberen om de bal steeds vaker hoog te houden. Maar als je eenmaal 10x kan hooghouden, wil je de volgende keer 20x kunnen, en vervolgens nog vaker. En toen dat goed ging probeerde ik ook andere tricks te leren, denk aan: een rondje om de wereld, de bal in mijn nek leggen etc.
Zonder dat ik het echt door had kwam ik daardoor steeds meer in contact met de sport freestyle voetbal. En dat was helemaal het geval toen ik er op 13-jarige leeftijd achter kwam dat de sport bestond, daar had ik namelijk eerst echt totaal geen weet van. Ik kwam in een Whatsapp-groep terecht die vol zat met freestylers verspreid door heel Nederland. Toen ik erachter kwam dat er ook een andere jongen uit Friesland in zat ben ik steeds vaker met hem gaan trainen. Ik leerde elke dag nieuwe tricks en ik was helemaal verkocht door het freestyle voetbal.
Het eerste Nederlandse Kampioenschap voor mij
Ik werd in de maanden die volgden steeds beter en deed uiteindelijk ook mee met mijn eerste Nederlandse Kampioenschap. Daar stond ik dan als jong broekje tussen alle grote freestylers waar ik tegen op keek.
Na dit toernooi werd ik helemaal overrompeld door complimenten over mijn niveau op die leeftijd. Dit gaf mij zoveel motivatie dat ik op een gegeven moment 7 dagen per week aan het trainen was. Hierdoor werd ik in een rap tempo steeds beter. En als je tijdens een training weer een nieuwe trick leert, wil je de volgende keer weer meer, en dat bleef maar doorgaan. Het zorgde ervoor dat ik een x aantal jaar later op het WK in Praag te vinden was. Daar mocht ik mee doen aan de Rookie Competitie en verbaasde ik mijzelf door als 4e van de wereld te eindigen. Dit gaf mij wederom een enorme motivatieboost.
Nordicos
Meedoen met competities, zowel nationaal als internationaal, geeft mij nog steeds een grote energieboost. Maar in de afgelopen jaren merkte ik dat ik eigenlijk nog meer energie kreeg als ik jongeren wist te enthousiasmeren met mijn skills. Helemaal als ik ze vervolgens ook een aantal trucs kon uitleggen en de blijdschap in hun ogen te zien was als de truc bij hen lukte. Daardoor ben ik sinds die tijd steeds meer shows en workshops gaan geven. En toen Stefan mij vroeg om dit gezamenlijk als Nordicos te gaan doen ging ik dan ook gelijk overstag.
Benieuwd naar Stefan zijn verhaal?
Hoe ben ik in contact gekomen met het freestyle voetbal?
Op 13-jarige leeftijd zag ik iemand voor het eerst een ‘rondje om de wereld’ doen. En toen ik dat zag wist ik het eigenlijk gelijk al, dit wil ik ook kunnen. Het enige was dat ik toen nog maar slechts een paar keer kon hooghouden en weinig controle over de bal had. Maar ja, ik wilde het kunnen, dus ging ik elke dag na school achter huis oefenen. Mijn controle werd steeds beter, ik kon de bal vaker hooghouden en na een tijdje lukte het dan eindelijk. Ik kon eindelijk het eerste ‘rondje om de wereld’.
Toen ik eenmaal het eerste rondje om de wereld kon wilde ik steeds meer. En elke keer als een nieuwe truc lukt krijg je weer nieuwe motivatie om nog meer te trainen. Elke dag werd ik weer een beetje beter, kreeg ik nieuwe ideeën én uiteindelijk kwam ik ook in contact met vele andere freestylers, zoals Finn. Ik had echt het gevoel dat ik mijn passie had gevonden.
Blessures
In 2019 deed ik voor de 2e keer mee met het NK en daar lukte het mij om de Intermediate Competitie te winnen. Deze prestatie gaf mij zoveel extra motivatie waardoor ik nog 10x zo hard wilde trainen. Hier is het toen echter niet van gekomen. Ik kreeg in de weken na het NK steeds meer last van mijn lies en heup, waardoor het freestyle op een laag pitje terechtkwam. Mijn niveau steeg niet meer en doordat de klachten lang aanhielden kreeg ik ook steeds minder motivatie om te gaan trainen.
Soms ging het weer een beetje de goede kant op, maar dan kreeg ik in een keer weer veel last waardoor alles weer in duigen viel. En eigenlijk heeft deze periode zo’n 2,5 jaar lang geduurd.
Is de passie voor het freestyle voetbal ooit helemaal weggegaan?
Maar elke keer als iemand naar mijn passies vroeg noemde ik het freestyle voetbal eigenlijk altijd als eerste. Het werd elke keer duidelijk gemaakt dat mijn passie voor freestyle voetbal er nog steeds was. Samen met mijn fysio ben ik eind 2021 dan ook steeds meer gaan focussen op het versterken van mijn lichaam. Ik wilde ervoor zorgen dat mijn spieren en gewrichten sterk genoeg waren om alle krachten die bij het freestyle loskomen aan te kunnen. En toen dit de goede kant op ging kon ik het freestyle ook weer wat oppakken. Dit begon met één training per week en uiteindelijk kon ik het weer uitbouwen naar zo’n 5 á 6 trainingen per week. Het ging weer de goede kant op!
Sinds half 2022 ben ik weer bijna elke dag bezig met het verbeteren van mijn skills en heb ik meer motivatie en passie voor deze sport dan ooit tevoren. En deze passie zal ik dan ook graag willen delen met anderen. Ik wil mensen inspireren om ook hun dromen achterna te gaan en nooit de hoop op te geven. Er komen tijden dat het wat minder gaat, maar als je vol blijft houden zal deze mindere periode uiteindelijk worden omgedraaid in een betere periode.
Nordicos
Het delen van mijn passie met Nordicos doe ik overigens niet alleen. Nee, dit doe ik samen met Finn. Eén van de freestylers waar ik voor het eerst contact mee had en mee samen heb getraind.
